Юлдузхон Ҳусейнхонова зодаи деҳаи Сарикандаи ноҳияи Сӯх аст. Аммо модараш – Зебо аз шаҳри Панҷекат буда, ба Ҳусейнхон Олчинови сарикандагӣ расидааст.

Аввалин вохӯрӣ ва шиносоиамро бо апаи Ӯғилой ростӣ дар ёд надорам. Зеро аз ин солҳо сипарӣ шудааст. Аниқтараш на кам аз 30 сол мешавад, ки бо ӯ шинос ҳастам.

Дар асоси Фармони Президенти мамлакат аз 23 январи соли 1997 “Дар бораи таъсиси Академияи бадеии Ӯзбекистон” ва қарори Девони Вазирон аз 11 марти соли 1997 “Дар бораи ташкили фаъолияти Академияи бадеии Ӯзбекистон” дар заминаи факултети мусаввирии Донишкадаи давлатии санъати Тошканд ба номи Маннон Уйғур Донишкадаи миллии мусаввирӣ ва тарроҳии ба номи Камолиддин Беҳзод ташкил гардид.

Дар байни одамон гашта, бо дарду ранҷи онҳо аз наздик ошно шудан, заҳмату саъю давутози мардумро бо чашми худ дида, хулоса бароваран ва низ каму кости амалкардҳои норавои атрофиёнро пай бурда, аз онҳо бо назари интиқодӣ пайгирӣ кардан аз ҷумлаи бархурдҳои доимии эҷодкорони асил аст.

Пайдост, ки ҳар як инсон дар зиндагӣ орзуи хушбахт шудан дорад.

Розия (ҳамсари Раҳим Ҷалил) чун актрисаи театр ва сароянда ба равнақи санъати тоҷик саҳм гузошт. Айни вақт вай дар оила вазифаҳоеро, ки ба зиммаи зан аст, чун бонуе, ки мардро мард мекунад, ба иҷро мерасонд.

Маҳфили навбатии андешаварзӣ ва зеҳнии «Хирадманд» чанде пеш дар мактаби рақами 38-уми деҳаи зебоманзари Синтаб баргузор гардид. Маҳфил доир ба мазмун ва мундариҷаи китоби «Баҳористон» ва шарҳи ҳоли Мавлоно Абдураҳмони Ҷомӣ буд.

Ҳамасола дар мамлакати мо миллионҳо нафар донишомӯз ба мактаб мераванд. Агар гӯем, ки дар байни онҳо мактабе ҳасту дар он танҳо барои як нафар хонанда дарс мегузаранд, оё бовар мекунед?

Пазироии гарм

Тошқул Азимзода қариб нисфи ҳаёти худро ба кори рӯзнома бахшид. Нерую тавон, нури чашмон, хираду имкони хешро баҳри пуробурангӣ ва хонданиву шавқовар чоп гардидани рӯзнома сарф кард. Дар лаҳзаҳои мушкилтарин ҷамоаи рӯзномаро танҳо нагузошт. Дастгиру мададгор шуд.