«17 ЧЕҲРАИ АМАЛ» – ЗАНОНЕ, КИ ИН ҶАҲОНРО БА МАКОНИ БЕҲТАРИН ТАБДИЛ МЕДИҲАНД

Таҳти ин ном дар Осорхонаи давлатии таърихи Ӯзбекистон дар ҳошияи баргузории конфронси байналмилалӣ оид ба гендер ва рад кардани зӯроварӣ намоишгоҳи аксҳои “17 чеҳраи амал” ташкил шуд.

Муаллифи ғоя мудири бахши коммуникатсия ва сиёсати иттилоотии Дастгоҳи иҷроияи Президент Саида Мирзиёева мебошад. 
Ин намоишгоҳ таҳти муассисии Фонди дастгирӣ ва рушди ВАО-и миллӣ баргузор гардид.
Ташаббускорони намоишгоҳ директори генералии бахши женевагии Дафтари СММ Татяна Валовая – аввалин зан дар таърих, ки ин вазифаро ишғол кардааст ва Иттиҳодияи кумаки мутақобилаи занони Швейтсария (ASWE) мебошанд. Мазмун ва мундариҷаи намоишгоҳ аз ҳаёти занони муосир нақл мекард, ки чӣ гуна дар шароити баробар бо мардон як ҷомеаи нав, одилонатар ва шукуфонро барпо мекунанд ва дар ноил шудан ба Ҳадафҳои рушди устувор (ҲРУ) саҳм мегузоранд.
ҲРУ маҷмӯи 17 ҳадафи ба ҳам алоқаманди глобалӣ мебошад, ки соли 2015 аз ҷониби Маҷмаи Умумии СММ ҳамчун «нақшаи ояндаи беҳтар ва устувортар” барои ҳама таҳия шудааст. Ин ҳадафҳо дар қарори Ассамблеяи Генералии СММ «Рӯзномаи давраи то соли 2030» номбар шудаанд.
Татьяна Валовая дар бораи пайдоиши ғояи лоиҳа чунин гуфт:
-Мо андеша доштем, ки бо кишварҳои узви Созмони Милали Муттаҳид лоиҳае таҳия кунем: дар ҳар як кишвар 17 чеҳраи занеро интихоб намоем, ки 17 ҳадафи ҲРУ-ро ифода мекунанд ва онҳоро ба намоиш гузорем.
17 ҳадафи рушди устувор дар бораи ҳама чизест, ки моро нигарон мекунад: мубориза бо камбизоатӣ, таҳсил ва кори шоиста, ҳифзи муҳити зист ва об, ҳуқуқи инсон, ҳуқуқ ва зиндагии осоишта ва ғайра. Барои расидан ба ҳамаи он 17 мақсад мавҷуд аст, ки тавассути ҳамкорӣ ё шарикӣ амалӣ мегардад. Ҳадафҳои рушди устувор як навъ даъват ба амал мебошанд, ки дар он метавонанд аз тамоми кишварҳои узви созмон ширкат кунанд.
Гуфта мешавад, ки аввалин чунин намоишгоҳи аксҳо дар Озарбойҷон баргузор шудааст. Ӯзбекистон дар дунё кишвари дувуме маҳсуб меёбад, ки ба татбиқи ин лоиҳа табдил ёфтааст.
Ашёи намоишӣ дар ду блок намоиш дода шуд. Муҳтавои он ба занони Ӯзбекистон бахшида шуд, ки қисми зиёди онҳо ҳаёт ва қувваи худро барои манфиати умум бахшидаанд, то ки ояндаи мо беҳтар ва одилонатар гардад. Онҳо ҳаргиз аз шикастани қолабҳо ва ба ҷаҳониён расонидани паёми худ наметарсанд: иқтидори занҳо номаҳдуд аст, онҳо метавонанд дар ҳама соҳа на танҳо ба натиҷаҳои баланд ноил гарданд, балки дили одамонро аланга занонида, онҳоро роҳнамоӣ кунанд. Дар байни қаҳрамонон олимони соҳаи тиб, кишоварзӣ, экология, рушди институтсионалӣ, ҳомии ҳуқуқи занон, иқтисоддон, варзишгар, технологи технологияи иттилоотӣ ва дигар ҳамватанони барҷаста шомиланд.
Тавассути ин намоишгоҳ ин занон сафири 17 Ҳадафи рушди устувори СММ мешаванд.
Қисми дуюми намоишгоҳи «Қасри Миллатҳо: «Вақти мулоҳиза» унвон гирифта, аз ҷониби СММ муаррифӣ шудааст. Суратҳо дар услуби классикии сиёҳ ва сафед дар бораи давраи душвортарини пандемияи КОВИД, вақте ки муҳосираи умумӣ эълон карда шуд, нақл мекунанд. Қасри Миллатҳо дар назари тамошобин чунон вонамуд мегардад, ки сокинонаш онро тарк кардаанд.
Ин корҳо лоиҳаи байналмилалии «17 чеҳраи амал»-ро дар тамоми кишварҳои татбиқи он ҳамчун рамзи умед, устуворӣ ва тафаккур, ки пас аз ҳар як рахи сиёҳ рахи сафед меояд, ҳамроҳӣ хоҳанд кард. Пас аз анҷоми лоиҳа онҳо ба Женева бармегарданд ва дар Қасри Миллатҳо дар доираи намоишгоҳи ниҳоии аксҳои калон, ки дар он даҳҳо портрети занони саросари ҷаҳон намоиш дода мешаванд, ба намоиш гузошта хоҳанд шуд. Онҳо занҳое мебошанд, ки ин ҷаҳонро ба пеш мебаранд!

Мирасрор АҲРОРОВ,
мухбири 
“Овози тоҷик”.

ТАФСИРИ ХУДРО ГУЗОРЕД: