ТО ШАВАД ДУНЁ ПУР АЗ ОВОЗИ СУЛҲ

Муҳаррири рӯзномаи «Гулобод тонги», шоири зуллисонайн Нормурод Каримзода саргарми таҳияи маводи шумораи навбатии рӯзнома буд, ки телефони дастиаш мусиқӣ навохт.

Вай тугмачаи онро пахш карда буд, ки овози ҳофизи номдор Ҳасани Нуруллоҳро шунид:
– Устод, шумо шеъри шоири зиндаёд Боқӣ Раҳимзодаро чоп кардед ва фарзандонашон барои арзи сипос омада истодаанд, – хабар дод Ҳасан, – баъди чанд дақиқа меҳмони таҳририят мешавем.
– Ба чашм, – завқ карда хандид муҳаррир, – ба қавли Биноӣ:
Хидмати меҳмон бувад корам,
Миннати меҳмон ба ҷон дорам.
Дар ҳақиқат, пас аз соате духтарони шоири номдори тоҷик Сурайё ва Санавбар, фарзандони бастакор Зиёдулло Шаҳидӣ Фирӯза ва ҳунарпешаи тоҷик Аслӣ Бурҳон – Гуландом ба идораи рӯзнома ташриф фармуданд. Баъди салому алейк Каримзода аз саҳифаи тоҷикии рӯзнома шеъри Боқӣ Раҳимзода «Сулҳ»-ро қироат кард, ки табъи меҳмонон болида гашт:
Хонаи умеди дунё кишварам,
Кишвари паҳновару бахтоварам.
Месароям сулҳро дар сози сулҳ,
То шавад дунё пур аз овози сулҳ.
– Руҳи падари бузургворамро шод кардед, – барафзуд Санавбар, ки солҳои тӯлонӣ дар телевизиони Тоҷикистон наттоқӣ кардааст, – қиблагоҳам соли 1931 дар Самарқанд омӯзишгоҳи муаллимтайёркуниро хатм карда, сипас домоди самарқандиён шудаанд. Мо беш аз бист сол ба ватани модарӣ омада натавонистем. Шукри Худо, ки бо сиёсати хирадмандона ва дурандешонаи ду абармард – Президентамон, Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон ва муҳтарам Шавкат Мирзиёев дару дарвозаҳо боз шуданд. Мо чанд рӯз аст, ки тамошои «Сайқали рӯйи замин» ва ёдгориҳои таърихӣ мекунем, бо гул-гулшукуфии шаҳри бостонӣ шинос мешавем. Алалхусус, маҷмааи «Шаҳри абадӣ» таассуроти калон гузошт.
– Гарчанд падари бузургвори ман, бастакор Зиёдулло Шаҳидӣ самарқандӣ буданд, – ба суҳбат ҳамроҳ шуд Фирӯза Шаҳидӣ, – мо ҳам ба Самарқанд озод омада наметавонистем. Аз фурсат истифода бурда, ба ҳар ду сарварони давлатҳои ҳамсоя арзи сипос мекунам.
Сипас меҳмонон аз боғи соҳибкори номдор Толиб Маъруфӣ дидан карда, бо фаъолияти ибратбахши ӯ ва фарзандонаш шинос шуданд. Дар атрофи як пиёла чой суҳбати меҳмонону мизбонон ба қавле «қаймоқ баст». 
Раиси Маркази фарҳанги тоҷикони Самарқанд Акбар Маҳмудов меҳмонони олиқадри тоҷикистониро хайра мақдам гуфта, чанд байт дар бораи дӯстӣ қироат кард. Ҳофизи мардумии Тоҷикистон, фарзанди Самарқанд Асадуллоҳи Атоуллоҳ бо сурудҳои дилошӯб табъи ҳозиронро  болида сохт.
Соҳибхона акои Толиб ба шиори «Ҳар кӣ меҳмонро гиромӣ мекунад, кӯшише дар некномӣ мекунад» амалкунон чанд хел таоми миллӣ ва ангуру меваи боғашро рӯйи дасторхон гузошт. Меҳмонон, дар баробари ғизои маънавӣ, аз ғизои моддӣ низ баҳра бурданд.

Зоҳир ҲАСАНЗОДА,
хабарнигори 
«Овози тоҷик»
дар вилояти Самарқанд.

ТАФСИРИ ХУДРО ГУЗОРЕД: