Сарв ҳангоми хазон дар боғ якто мешавад.
Одамиро марги ҳамасрон кунад донои вақт,
Сарв ҳангоми хазон дар боғ якто мешавад.
(Сайидои Насафӣ).
Одамиро марги ҳамасрон кунад донои вақт,
Сарв ҳангоми хазон дар боғ якто мешавад.
(Сайидои Насафӣ).
Ба муносибати 110-солагии Усмон Носир
Ин суруди сеҳрнокро ҳанӯз 50 сол пеш модаре барои фарзандонаш мехонд ва ҳоло барои набераву аберагонаш мехонад.
Малик КАБИРОВ
Дар чорабинии байналхалқӣ, ки дар Донишгоҳи Ҷавоҳирлаъл Нерӯ дар Деҳлӣ ба вуқӯъ омад, дар бораи эътибори бузурге, ки солҳои охир ба рушди забони ӯзбекӣ, афзудани рағбати омӯхтани он дар кишварҳои хориҷӣ дода мешавад, сухан рафт.
(Қиссаи тамсилӣ)
Хайру эҳсон, саховату дастгирӣ арзиши олӣ, фазилати инсонпарваронаи мардуми мост.
ё худ чанд саҳифаи ҳузнангез аз зиндагиномаи маърифатпарвари самарқандӣ Саидризо Ализода
Олимони ҷопонӣ муайян карданд, ки мусиқии ритмикӣ метавонад ба хотира, диққат ва тафаккур таъсири судманд расонад.
Рӯнамойии китоби «Деҳаи Бибиширин ва зодагони сарбаланди он», ки ба қалами Раҳматуллоҳ Шоҳимардонов, як тан аз омӯзгорони эҷодкори ноҳияи Бойсун мутааллиқ аст, даҳҳо нафар алоқамандони маънавият ва маърифат, намояндагони фаъоли ҷомеа, роҳбарони идора ва кормандони воситаҳои ахбори умумро гирдиҳам овард.
»Дар осмони маърифатпарвари тоҷики ибтидои асри ХХ-ум боз як симои забардасти сазовори фарҳангу маданият дурахшид, ки дар байни ҳамзамонҳояш бо тахаллуси Қурбӣ сазовори ҳурмату эътибор гардид.
Пас аз солҳои бисти асри XX дар иртибот ба он баҳсҳое, ки атрофи забони тоҷикӣ сурат гирифта буданд, дар матбуоти даврӣ аз ҷониби адибону равшанфикрони он замон номи забони тоҷикӣ дар бештар маврид дар шакли «забони тоҷик» муаррифӣ мешавад, ки ин қолаб дар муқобили қолаби меъёрӣ ва суннатии номи «забони тоҷикӣ» ғалат мебошад.
Дар суҳбате устод Саттор Турсун гуфта буд: