ЛАТИФАҲО
ДЕВОНА
ДЕВОНА
Дар ҳар мамлакат зиёд будани миқдори калонсолон нишонаи хубии зиндагӣ ва дарозумрии аҳолист.
Ҳар касе мехоҳад бар сеҳри ғазалиёти Ҳофиз фол бизанад, ибтидо ба рӯҳи Хоҷа Ҳофизи Шерозӣ фотиҳа хонда, сипас ният карда, бо чашмони баста ангушти ишорат ба ғазале аз ӯ мениҳад ва бинобар он розҷӯӣ мекунад.
Ҳар як асари бадеӣ хоҳ афоризм, хоҳ зарбулмасалу мақол ва хоҳ асарҳои назмию насрӣ, як ғоя, фикру мақсадеро баён мекунад.
Дар Чин ду роботи китобдор бо ҳамдигар «ҷанг» карданд
Мардум одатан соли навро нисбат ба дигар идҳо бо омодагии махсус пешвоз мегиранд, ҳаракат мекунанд, ки идро бо аҳли оила гузаронанд.
Семинаре бо ширкати коршиносони миллии мамлакат дар чаҳорчӯби лоиҳаи “Рушди малакаҳо барои фарогирӣ бо шуғл дар деҳоти Ӯзбекистон” баргузор гардид.
Бо ташаббусу дастгирӣ ва ғамхории Раисҷумҳур барои донишомӯзии насли навраси мамлакатамон эътибори ҷиддӣ дода мешавад.
Чанде пеш дар мактаби рақами 1-уми шаҳраки Нурафшон — маркази вилояти Тошканд зинаи сеюми озмуни ҷумҳуриявӣ аз рӯйи фанҳои таълимӣ гузаронда шуд.
Алҳол маҳз туфайли ҳушёрии сарбозони ҷасуру диловари Қувваҳои Мусаллаҳи Ӯзбекистон дар диёри обод ва озодамон халқ дар оромиву осоиштагӣ зиндагӣ мекунад.