Нишони сарисинагӣ ба меҳмони олӣ аз ҷониби вазири экология, ҳифзи муҳити зист ва тағирёбии иқлим Азиз Абдуҳакимов супурда шуд.
Вазир ба хонум Френкел барои хизматхои фидокоронааш дар соҳаи муҳофизати табиат миннатдорӣ баён кард.
Ошиқе будааст дар аҳди пешин, ки хешро посбони аҳд андар аҳди хеш вонамуд мекардааст ва солҳо дар банди васли моҳи худ, худро моту мабҳути шоҳаншоҳи худ, (яъне маъшуқаи худ) нишон медодааст:
Дар арафаи иди фархундаи 30-солагии ҷашни Истиқлолияти давлатии Тоҷикистон нашриёти «Ношир»-и шаҳри Хуҷанд китоби академик Абдуҷаббор Раҳмонзодаро таҳти унвони «Пешвои хирадсолор», ки ба фаъолияти бесобиқаи Пешвои миллат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Президенти Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон бахшида шудааст, аз чоп баровард.
Ба навишта шудани китоби ёддоштии Ҳабибулло Қодирӣ «Дар бораи падарам», ки оиди ҳаёт ва эҷоди адиби маъруф Абдулло Қодирист, панҷоҳ сол пур гашт.
Дар истгоҳ нишастаам.
Китоб манбаи рӯшноӣ, сарчашмаи донишу маърифати инсон аст.
Мутеъулло Наҷмиддинов — зодаи деҳаи Варзики ноҳияи Чусти вилояти Намангон. Аз оилаи мударрис.
Ҷуръати номусу нангу ор дорад журналист,
Ба панҷ оператори сайёҳӣ ва шаш меҳмонхона аз ҷониби Бунёди дастгирии соҳаи сайёҳии ғайрибуҷавии назди Кумитаи давлатии рушди сайёҳӣ қариб 292 миллион сӯм қарзи бефоизи ҳадафрас ҷудо карда шуд.
Аввалин вохӯрии мо бо ин шоири шаҳир ва дӯстдоштатарини халқамон дар овони донишҷӯйӣ рух дода буд.
(Ҳикояи хурд) Ҳабибулло ҚОДИРӢ
Муаррихи маъруфи араб Ибни Арабшоҳ (1392-1450) машҳуртарин асари худ «Аҷоиб-ул-мақдур фӣ навоиби Темур» (дар баъзе нусхаҳои хаттӣ “...ахбори Темур” ҳам ёд мешавад)-ро дар асоси мушоҳидаҳо, ширкатҳои бевоситаи худ дар базмҳову размҳои Темуру темуриён ба забони арабӣ таълиф кардааст.
Сарвармоҳ имрӯз – навбатдор.
