Вирусологҳои намоён гуфтанд, ки дар ду даҳсолаи оянда метавонад дар ҷаҳон пандемияи нав сар шавад, ки аз рӯи шумори қурбониёни пандемияи коронавирус пештоз хоҳад шуд. "Гунаҳкор"-и он эҳтимолан вируси роҳи нафас аст, ки тавассути қатраҳои ҳаво паҳн мешавад.

Коршиносон бар ин назаранд, ки "бемории X" пас аз мубтало шудан ба вируси мутатсияшудаи аз ҳайвон интиқолёфта пайдо мешавад. Хавфи аз лаборатория баромадани патогени хавфнокро низ истисно кардан мумкин нест. Аммо пешрафти босуръат дар истеҳсоли ваксина ва доруҳои зидди вирусӣ ба мо ба умед кардан имкон медиҳад, ки саноати фармасевтӣ метавонад ба зудӣ усулҳои муассири табобатро таҳия ва татбиқ кунад, хабар медиҳад "Мир24".

Доктор Леонард Мермел аз Донишгоҳи Браун гуфт, ки пандемияи навбатӣ аз зукоми мурғӣ ба вуҷуд меояд. «Бемори сифр» коргари фермаи мурғпарварӣ мешавад, ки аллакай ба зукоми «одам»-ро аз сар гузаронда, ба зукоми парранда гирифтор шудааст. Ин ду вирус дар дохили ҳуҷайра вомехӯранд ва генҳоро мубодила мекунанд ва вируси нави химериро ба вуҷуд меоранд.

Ин супервирус зуд аз одам ба одам мегузарад ва тамоми дунёро фаро мегирад. Коршинос сатҳи фавт аз ин штаммро 30-40 фоиз арзёбӣ кардааст (барои муқоиса, сатҳи фавт аз коронавируси "Вуҳан" дар оғози пандемия 5 фоиз буд.

Доктор Мартин Хирш аз беморхонаи генералии Массачусетс (яке аз калонтарин беморхонаҳои клиникӣ дар Иёлоти Муттаҳида) низ зукоми паррандаро сабаби пандемияи нав номид. Аммо пандемия инчунин метавонад бо коронавирус оғоз шавад. Хуруҷ вақте ба амал меояд, ки интиқолдиҳандагони вирус (парранда ё кӯршапаракҳо) ба ҳайвони мобайнӣ (масалан, хук) сироят карда, мутатсия шуда, барои одамон хатарнок мешаванд.

Коршинос хавфи махсуси вирусҳои РНК-ро қайд кард. Онҳо ба мутатсия бештар осебпазиранд, зеро РНК нисбат ба ДНК камтар устувор аст ва хатари боиси пандемияро зиёд мекунад.

Доктор Элмер Грей аз Донишгоҳи Ҷорҷия бемориҳои аз ҳашарот гузарандаро хатарноктарин донист. Гармшавии глобалӣ барои парвариши хомӯшакҳо ва канаҳо, ҳатто дар минтақаҳое, ки қаблан онҳо пайдо нашуда буданд, шароити мусоид фароҳам меорад. Аз ин лиҳоз, хатари бозгашти бемориҳое, ки аллакай дар кишварҳои пешрафта фаромӯш шудаанд, ба мисли вараҷа ва табларзаи денге вуҷуд дорад. Дар Иёлоти Муттаҳида, ин бемориҳо дар солҳои 1940-50 бартараф карда шуданд, аммо ҳолатҳои воридотӣ давра ба давра ба қайд гирифта мешаванд. Коршинос инчунин қайд кард, ки бемории нав, ки ҳанӯз маълум нест, метавонад пайдо шавад, ки тавассути магасҳо паҳн мешавад.